Fantazja - świat kolorów z HPP cz.9 / Fantasy - the world of colors with HPP no.9

NIEBIAŃSKIE lata w Duszpasterstwie Akademickim ”Piątka”

W okresie studenckim chodziłam do Duszpasterstwa Akademickiego „Piątka” (DA5). Wszystko zaczęło się od zabawy tanecznej, na którą zabrała mnie moja przyjaciółka z liceum. Ponieważ bardzo spodobała mi się muzyka, podeszłam do pięknej, uśmiechniętej dziewczyny, w ciemnych kręconych włosach o imieniu Marysia i zapytałam ją, czy mogłaby nagrać kilka piosenek na CD dla mnie. Nie było problemu. Koleżanka powiedziała, że jest co czwartek na spotkaniach modlitewnych i abym przyszła to da mi płytę. No i tak się zaczęła cudowna, wieloletnia przyjaźń z ‘Piątką’. Tu poznałam wielu ludzi, można powiedzieć
„przyjaciół, braci i siostry w Panu”, z którymi do dziś trwa znajomość, a niektóre z nich przerodziły się w prawdziwe i szczere przyjaźnie. Nie widujemy się często, ale utrzymujemy ze sobą kontakt telefoniczny i zawsze na święta przesyłamy sobie życzenia, dzielimy się radościami i smutkami. Niesamowici ludzie, uśmiechnięci, pełni radości i miłości, bardzo serdeczni i zawsze wspierający  modlitwą, a nawet włączający swoje dzieci do wspólnej modlitwy. Poznałam ludzi „Aniołów”, zawsze uśmiechniętych pełnych radości, o niezwykłym talentach. Jak wychodzi z moich zapisek w pamiętniku, nie opuściłam żadnej zabawy tanecznej i na każdej tańczyłam prawie do samego końca. I żeby było śmieszniej - w butach na wysokim obcasie. Tańczyłam pełną parą :) Hypophosphatasia nie była przeszkodą :) miałam również przyjemność brać udział w warsztatach Ewangelizacyjnych pt. „Tańce Izraelskie – źródło radości i ewangelizacji”. Najistotniejszymi słowami, jakie zapadły w mojej pamięci były: „jeżeli chcemy zrozumieć Biblię, to musimy zrozumieć Stary Testament czyli to, w czym wzrastał Jezus Chrystus, czyli kulturę i tradycję żydowską. Poprzez taniec możemy nauczyć się kochać swoje ciało i poczuć się piękną w oczach Boga. Tańczyć można zawsze i w chwilach smutku i radości i żałoby. Życie nasze z Bogiem powinno być podobne do zabawy dzieci przy rodzicach, które bawiąc się nie myślą o tym, że rodzice ich kochają bo jest to dla nich oczywiste. A kiedy nie będzie coś się układać, wtedy należy przypomnieć sobie, że Bóg Cię Kocha i mówi DALEJ UDA SIĘ, PRÓBUJ UDA CI SIĘ. A gdy grzeszymy Bóg nas szuka i woła tak jak do Adama w raju „Adamie gdzie jesteś”.”

Od tego momentu taniec nabrał w mym życiu ważne znaczenie :)

HEAVENLY years in the Academic Priesthood "Five"

During the student years I was going to the Academic Priesthood "Five" (DA5). Everything started with dance party, where a friend of mine from high school took me. Because I liked the music, I went to the beautiful, smiling girl in a dark curly hair named Mary and asked her if she could record some songs on a CD for me. There was no problem. She told me that there was a prayer meeting every Thursday she was attending to, so I could also came and she would give me the disc there. And so it began: a wonderful, long-term friendship with 'the Five'. I met there a lot of people, I could call them "friends, brothers and sisters in the Lord", with whom I still have contact, and some of them even turned into a real and sincere friendship. We don’t see often, but maintain contact with each other by telephone and the for holidays we always send wishes to each other, share joys and sorrows. Amazing people, smiling, full of joy and love, very welcoming and always supporting with the prayer, and even engaging their children to pray together. I met people "Angels", always smiling full of joy with extraordinary talents.

According to my diary, I didn’t miss any party in DA5, danced almost until the very end of it. And what’s the most funny - in high heels!! I danced in full swing :) Hypophosphatasia wasn’t an obstacle :) I also had the pleasure to take part in Evangelization workshops "Dances Israeli - source of joy and evangelization." The most important words that have sunk into my mind were "if we want to understand the Bible, then we need to understand the Old Testament, which is the time when Jesus Christ was born, which is also Jewish culture and tradition. Through dance we can learn to love your body and feel beautiful in God's eyes. You can dance all the time, in times of joy and sorrow and mourning. Our life with God must be like when children play with parents, when they don’t wonder while playing whether parents love them because it is obvious to them. And when there are moments that something isn’t going well, you should remember that God loves you and says GO ON, YOU CAN MAKE IT, YOU CAN MAKE IT, JUST TRY. And when we sin, God seeks us and calls like Adam in paradise, "Adam, where are you '."

From that moment dance became very important in my life:)